Wyzwolenie było dopiero początkiem koszmaru

Akcja filmu rozgrywa się latem 1945 roku. Dla ośmiorga dzieci, wyzwolonych z obozu GrossRosen, zostaje utworzony prowizoryczny sierociniec w opuszczonym pałacu wśród lasów. Ich opiekunką staje się dwudziestoletnia Hanka, również była więźniarka. Po okropieństwach obozu bohaterowie powoli odzyskują resztki straconego dzieciństwa, jednak koszmar szybko do nich powraca. W okolicznych lasach krążą obozowe wilczury.

Wypuszczone przez esesmanów przed wyzwoleniem Gross-Rosen, wygłodzone i zdziczałe zwierzęta osaczają pałac w poszukiwaniu pożywienia. W przerażonych dzieciach uruchamia się obozowy instynkt przetrwania.

Znakomity, hiper-filmowy, postholokaustowy horror, ze świetnie budowaną atmosferą, dotykalnym światem, fantastyczną dziecięcą obsadą – i z mocnym pytaniem o zwierzęcość ludzkiej natury w konfrontacji z głodem, strachem i instynktem dominacji.

Michał Oleszczyk, Facebook

Nagrody:

• Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, 2018 // Nagroda za reżyserię dla Adriana Panka
• Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, 2018 // Nagroda za muzykę dla Antoniego Komasy-Łazarkiewicza
• Festiwal Filmu Polskiego w Chicago, 2018 // Nagroda „Odkrywcze Oko” dla młodego utalentowanego twórcy dla Adriana Panka
• Black Nights Film Festival w Tallinnie, 2018 // Nagroda Jury Ekumenicznego
• Black Nights Film Festival w Tallinnie, 2018 // Nagroda Publiczność