Niebo, woda, ziemia to słowa-symbole bardzo pojemne znaczeniowo. Wyrażają zarówno to co materialne, jak i duchowe. W sferze widzialnej obszary nieba, wody i ziemi stykają się, przenikając wzajemnie, ale ten proces dzieje się tylko na zewnątrz nas, ale i w nas. Zanurzanie się w naturze, przestrzeni i świetle na zewnątrz, chociaż nie jest niezbędnym warunkiem, to jednak pomaga nam odkrywać tę przestrzeń i światła wewnątrz.

W moim życiu zagłębianie się w świat ducha, realizuje się między innymi poprzez materię malarską. Tworzenie, każdy jego moment, od poszukiwania inspiracji przez robienie zdjęć, szkiców, gruntowanie płótna, mieszanie farb, po pociągnięcia pędzla, bywa dla mnie niczym medytacja. Malarstwo jest niczym spokojny, głęboki oddech.

MONIKA PAKUŁA

Urodzona w 1975 r. w Poniatowej, na lubelszczyźnie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. J. Chełmońskiego w Nałęczowie. Studia na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi; dyplom z wyróżnieniem w 2004 r. w Pracowni Malarstwa prof. Juliusza Narzyńskiego, aneks w pracowni technik drzeworytniczych prof. Andrzeja Mariana Bartczaka. Stypendystka Ministra Kultury w roku 2003/2004. Brała udział w ponad dwudziestu wystawach zbiorowych. Ma za sobą pięć wystaw indywidualnych. Zajmuje się głównie malarstwem i grafiką warsztatową – linorytem barwnym oraz z pasji fotografuje.