27.02.2024, godz. 19:00 „Ostatni dzień lata”, bilet: 17 zł 

 

Reżyseria i scenariusz: Tadeusz Konwicki

Zdjęcia: Jan Laskowski

Obsada: Irena Laskowska, Jan Machulski

Gatunek: Melodramat, Psychologiczny

Produkcja: Polska 1958

Czas trwania: 59 min.

Dystrybucja: SKS

 

 

Ona  i on spotykają się na nadmorskiej plaży. Kobieta jest dojrzalsza, ale zarazem ostrożniejsza. To jej ostatni dzień nad morzem. Mężczyzna jest młody, wrażliwy, szuka jej bliskości. Ona mocno stąpa po ziemi, on wydaje się nie z tego świata. Przelatujące nad nimi odrzutowce przypominają grozę wojny. Na plaży nie ma nikogo. Bohaterowie w ciągu 6 godzin przybliżają się do siebie i oddalają, co mistrzowsko podkreśla kompozycja ujęć i proporcje sylwetek w kadrach. Historia, której nie da się opowiedzieć, bo cała jest nastrojem zapisanym w ruchomych obrazach.

 

Debiut Tadeusza Konwickiego, pisarza był pierwszym polskim filmem nowofalowym, powstałym równolegle do francuskiej Nouvelle Vague. Konwicki jako kierownik literacki Zespołu Filmowego KADR zdobył się na eksperyment na marginesie swoich obowiązków, z minimalną ekipą i mikrobudżetem. Zaangażował rodzinę Laskowskich: Jana – operatora, Jerzego – kierownika produkcji, Irenę – aktorkę, a nawet ich matkę. Muzykę podał Adam Pawlikowski, aktor meloman, pamiętny Andrzej z „Popiołu i diamentu”. Reżyser osiągnął tak ciekawe rezultaty, że kontynuował karierę filmową w wybitnej formie kina autorskiego.

 

Film zdobył Grand Prix na festiwalu filmów eksperymentalnych w Wenecji i na EXPO ’58 w Brukseli.

 

 

Seans z cyklu: „Krótka historia polskiego kina” część II :”Twórcy osobni”.

Kontynuacja przeglądu zawiera wybitne dzieła stworzone przez twórców, którzy nie wpisywali się w wiodące nurty, często stronili od grup twórczych czy formacji artystycznych. Byli swoistymi wolnymi elektronami, których filmy posiadały pewien osobisty sznyt. Były nie do pomylenia z dziełami kogokolwiek innego, autorskie, osobne. Tacy twórcy i twórczynie, często działający na marginesie i podążający własnymi ścieżkami, po latach zyskiwali status wizjonerów. W przeglądzie znalazły się zarówno odważne eksperymenty formalne jak i nieoczywiste filmy gatunkowe. Dzieła kultowe i zapomniane arcydzieła. Ale przede wszystkim filmy, które, także dzięki wspaniałej cyfrowej rekonstrukcji, nadają się idealnie do ponownego odkrycia w kinach.

Każdy film będzie poprzedzony wstępami w formie wykładu wideo prezentuje sylwetkę twórcy/twórczyni, wprowadza w tematykę dzieła, przybliża realia polityczno-społeczne jego powstania.

 

Tytuły:

1. LUTY – Ostatni dzień lata, reż. Tadeusz Konwicki 1958
2. MARZEC – Nóż w wodzie, reż. Roman Polański 1962
3. KWIECIEŃ – Ręce do góry, reż. Jerzy Skolimowski 1967
4. MAJ – Słońce wschodzi raz na dzień, reż. Henryk Kluba 1967
5. CZERWIEC – Trzecia część nocy, reż. Andrzej Żuławski 1971
6. LIPIEC – Na wylot, reż. Grzegorz Królikiewicz, 1972
7. SIERPIEŃ – Rejs, reż. Marek Piwowski, 1970
8. WRZESIEŃ – Konopielka, reż. Witold Leszczyński 1982
9. PAŹDZIERNIK – Krzyk, reż. Barbara Sass 1983
10. LISTOPAD – O-bi O-ba. Koniec cywilizacji, reż. Piotr Szulkin 1984

 

———

Organizator przeglądu: Stowarzyszenie Kin Studyjnych

Kurator przeglądu: Tomasz Kolankiewicz

Partnerzy: WFDiF, DI Factory

Przegląd współfinansowany ze środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

 

 

DKF „Eroica” jest członkiem Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych, a jego działalność współfinansuje Polski Instytut Sztuki Filmowej w ramach programu wspierania klubów filmowych.