Historia Jednego Obrazu: „Szał uniesień” Podkowińskiego

środa 18 marca 2020

🐎Tym razem przedstawiamy Państwu historię 🐴„Szału uniesień” autorstwa Władysława Podkowińskiego (olej, 310 x 275 cm). Obraz powstał w 1⃣8⃣9⃣4⃣ r., uważany jest za pierwsze działo symbolizmu w polskim malarstwie🎨. Przedstawia postacie w naturalnej wielkości.


.
🖼 Zamysł obrazu powstał w 1889 r. Według relacji Stefana Laurysiewicza, przyjaciela artysty wizja 🏇kobiety dosiadającej oszalałego konia „pochłaniała go niezmiernie i odbierała spokój”. Ostatecznie prace nad arcydziełem zakończono w Warszawie w przeszklonym belwederze pałacu Kossakowskich. Artysta mówił później, że pod koniec prac chorował i malował prawie z łóżka.🛏
.
.
Po raz pierwszy wystawiono „Szał” 18 marca 1894 r. 🖼Wystawę obejrzało 1⃣2⃣ tys. widzów. Artysta mimo powodzenia nie mógł go sprzedać. Żądał 10 tys. rubli, a najwyższa oferta chętnego wynosiła 3 tys.
.
.
Bardzo ciekawym jest, że ostatniego dnia wystawy autor zniszczył obraz. Pociął płótno nożem 🖼🔪.
.
Jest kilka teorii dlaczego tak się stało:
1⃣. Relacja Aleksandra Świętochowskiego – artysta zamiast schować obraz chciał „wolał skonstatować zawód doznany, zawód całkiem indywidualny”.
.
2⃣. Relacja Wiktora Gomulickiego – rozdzieranie obrazu miało się kojarzyć artyście z krzykiem, widok rusztowania z kośćmi 🦴„…zrobiłem ofiarę z rzeczy, która w danej chwili była mi najdroższa. I gdybym przynajmniej był pewien, że ofiara ma nie będzie daremna, że postępek zostanie zrozumiany i doceniony”
.
3⃣. Wg plotek artysta miał darzyć nieodwzajemnionym uczuciem 💘sportretowaną kobietę. Miejsca cięć miały świadczyć o tym, że atakował głównie postać kobiety. Helena Kiniorska we wspomnieniach zapisanych na prośbę Wiesławy Wierzchowskiej zanotowała: „rodzina osoby, w której się nieszczęśliwie kochał, dopatrywała się podobieństwa jej z kobietą z Szału i w ostrych słowach potępienia zwróciła się do Podkowińskiego. Ten, nie znosząc nagany i pełen, jak zawsze, dumy… obraz zniszczył.”
.
🖼 Obraz odrestaurowano po śmierci Władysława Podkowińskiego. Dzieło znajduje się obecnie w Muzeum Narodowe w Krakowie.

Plakat