Kiedy Xavier Dolan kręcił “Mamę” miał 25 lat! Jednak bardzo dojrzale przygląda się teatrowi relacji rodzinnych. Kontrowersyjny, nazywany „hipsterem kina”, „filmowym narcyzem”. Jednym słowem Dolan to hipersensoryczne dziecko XXI wieku.

Kolejny raz reżyser buduje filmowy rodzinny świat bez ojca. Cały konflikt filmu skupia się na trudnych relacjach matki i syna. To wręcz pole minowe i rollercoaster emocji! Z tej perspektywy można powiedzieć, że jest to film bliźniaczo podobny do reżyserskiego debiutu Dolana  „Zabiłem moją matkę” (2009r.). O ile w debiucie Dolan nakreślił grubą kreskę między dobrem a złem, był jednostronny w ocenach, tak w „Mamie” analiza postaw głównych bohaterów jest już bardziej dogłębna, nikt nie jest tu do końca dobry ani zły.

Bohaterem „Mamy” czyni nastolatka z ADHD, który jest nie tylko nadpobudliwy, ale także skłonny do przemocy, wulgarnego języka, do gwałtownych odruchów bez zastanowienia. Poznajemy go w momencie, kiedy ze względu na swoje zachowanie, przechodzi resocjalizację w zakładzie poprawczym.

Nad bohaterami unosi się widmo kontrowersyjnej ustawy, (akcja toczy się w fikcyjnej Kanadzie) która umożliwia rodzicowi „niepokornego” dziecka oddanie go pod dożywotnią kuratelę szpitala psychiatrycznego… Czy w tej karuzeli wydarzeń zwycięży miłość?

Ważną rolę pełni zastosowany przez Dolana intrygujący zabieg formalny – film został nakręcony w formacie 4×4, cała historia mieści się w „kwadracie” na środku ekranu. Zabieg ten jest bardzo mocno związany z opowiadaną historią i ma jeszcze bardziej uwypuklić i podkreślić jej gęstą, duszną atmosferę. Bohaterowie są skupieni na sobie, przytłoczeni życiem, skrępowani.

Reżyser uwodzi widzów obrazem – jest kolorowo, szybko, teledyskowo  Muzycznym tłem jest piosenka „Blue” zespołu Eiffel 65, postmodernistycznie zmiksowana z evergreenami Celine Dion, Andrei Bocellego i Dido.

„Mamę” okrzyknięto filmem genialnym i rewolucjonizującym współczesne kino!

Kanadyjczyk podbił tym filmem 67. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes (2014 r.) – nominacja do Złotej Palmy, Dolan otrzymał nagrodę specjalną Jury! Gdyby otrzymał Złotą Palmę byłby jej najmłodszym laureatem!

Nagrody:

• 2014 – Cannes (Międzynarodowy Festiwal Filmowy) – Nagroda Specjalna Jury;
• 2014 – Bydgoszcz (Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage) – Brązowa Żaba;
• 2015 – Paryż (Francuska Nagroda Filmowa Cezar) – Nagroda dla Najlepszego Filmu Zagranicznego.

Scenariusz i reżyseria: Xavier Dolan
Zdjęcia: André Turpin
Muzyka: Noia
Wykonawcy: Anne Dorval (Diane Després), Antoine Olivier-Pilon (Steve Després), Suzanne Clement (Kyla)
Gatunek: Dramat
Produkcja: Kanada 2014

Sponsorzy: Print Service i Skoma Graf