Ewa Plucińska – W drodze…

Wernisaż: 17.10.25 | 18:00

Wystawa czynna: 17.10-30.11.25

CKiS, galeria

Wstęp wolny

Przed sztalugą, z pędzlem w ręku po raz pierwszy stanęłam w 2019 roku, kiedy zaproszono mnie do grupy Plama przy CKiS w Skiernie-wicach. Tam rozpoczęłam swoją „DROGĘ….” pod kierunkiem artystki Anny Pokory. Systematycznie i od podstaw poznawałam tajniki prawdziwego malarstwa. Malowanie podejmowałam w różnych stylach i technikach: akwarela, pastel suchy i olejny oraz akryl.
Dziś mogę powiedzieć, że najbliższe jest mi malarstwo minimalistyczne i intuicyjne. Staram się malować tak, aby spotkanie z obrazem było świętem zarówno dla mnie, jak i dla odbiorcy. Moje obrazy oparte są na obserwowaniu natury.  Na płótnie staram się również przedstawiać spotkania z różną sztuką oraz swoje osobiste przeżycia.
Na swoim koncie mam 6 wystaw indywidualnych i kilkanaście wystaw zbiorowych.

Pozdrawiam i zapraszam do wspólnego oglądania,
Ewa Plucińska 

Twórczość artystki osadzona jest na styku abstrakcji, symbolizmu i intuicyjnego malarstwa ekspresyjnego. Jej obrazy niosą w sobie organiczne napięcie – pulsującą obecność natury, ciała i duchowości. Kompozycje często przyjmują formy przypominające żywe struktury: korzenie, tkanki, sieci energetyczne. Obok nich pojawiają się czyste, symboliczne kształty – jak krąg czy płomień – stanowiące wizualne manifestacje światła, przemiany, duchowej obecności. Kolorystyka prac utrzymana jest w harmonijnych, często ziemistych tonach, zestawianych z głęboką zielenią, czernią i świetlistym złotem. Artystka świadomie operuje kontrastem między światłem a ciemnością, gęstą materią a pustką, dynamiką a statycznością. Często pojawia się również światło – nie jako źródło fizyczne, ale jako znak obecności, emocji lub duchowego centrum. W warstwie technicznej twórczość ta łączy precyzję rysunku z malarską fakturą, wydobywaną przez impasto lub subtelne cieniowanie. Każdy obraz zdaje się być introspekcyjną medytacją – próbą uchwycenia tego, co niewidzialne, ale odczuwalne.
To malarstwo kontemplacyjne, osobiste, zanurzone w ciszy. Zaprasza widza do zatrzymania się i wejścia w przestrzeń obrazu – nie jako odbiorca, ale jako uczestnik.