Tym razem Młodzieżowy Klub Filmowy „kinofeel” będzie szukał znaków archeologii kina we współczesnym filmie : m.in. wykorzystanie starszych technologii animacji obrazu (animacja poklatkowa zamiast komputerowej), teoria obrazów trikowych Georges’a Mélièsa ( francuski iluzjonista, reżyser i producent filmowy przełomu XIX i XX w., nazywany „magiem kina”). Obiektem analizy będzie film z 2014 r. produkcji australijsko – kanadyjskiej, napisany i wyreżyserowany przez australijską reżyserkę Jennifer Kent.

Scen. i reż. Jennifer Kent, Australia Kanada, 2014, 1 godz. 32 min.

Gatunek : horror (nietypowy)

„Babadook” opowiada historię Amelii (Essie Davis), która zmaga się z niesfornym synem, Samuelem (Noah Wiseman). Chłopak twierdzi, że w ich domu mieszkają potwory. Z początku sceptyczna Amelia zmienia swoje podejście do słów syna, gdy w mieszkaniu pojawia się tajemnicza czerwona księga, zawierająca obrazki z tytułowym Babadookiem i niepokojące komentarze. Na pierwszy rzut oka ten australijski horror wydaje się odwoływać do najbardziej popularnych toposów filmów grozy. Mamy w nim obdarzone „widzeniem” dziecko, nocne potwory i samotny dom na skraju drogi. Jednak wraz z rozwojem akcji jesteśmy coraz bardziej pewni, że Babadook jest filmem innym – metaforycznym i z ambicją na awansowanie gatunku do miana sztuki.