PRELEKCJA PRZED FILMEM – JANUSZ WRÓBLEWSKI KRYTYK FILMOWY, DZIENNIKARZ „POLITYKI”!

Raoul Peck opowiada o segregacji rasowej, prześladowaniach i walce o prawa Afroamerykanów w USA, wykorzystując niepublikowane dotąd fragmenty niedokończonej książki „Remember This House” Jamesa Baldwina, słynnego afroamerykańskiego powieściopisarza i eseisty, oraz bogaty zasób archiwalnych filmów i zdjęć. Książka i film przedstawiają historie następujących po sobie zabójstw trzech przyjaciół Baldwina: Medgara Eversa, Malcolma X i Martina Luthera Kinga. Baldwin nie dokończył książki przed swoją śmiercią w 1987 roku. Pozostawił zaledwie trzydzieści stron, a spadkobiercy pisarza powierzyli rękopis reżyserowi Raoulowi Peckowi.

Film był nominowany do Oscara® w kategorii Najlepszy Pełnometrażowy Film Dokumentalny oraz otrzymał wyróżnienie Jury Ekumenicznego i Nagrodę Publiczności w sekcji Panorama na Festiwalu Filmowym Berlinale 2017.

Od reżysera: Dlaczego James Baldwin?

James Baldwin należy do najważniejszych pisarzy północnoamerykańskich drugiej połowy XX wieku. Płodny twórca i genialny krytyk społeczny, wieścił nastanie niszczących tendencji, które występują obecnie nie tylko w zachodnim świecie, a jednocześnie nie tracił humanistycznego poczucia nadziei i godności. Analizował namacalne, choć niezwerbalizowane zawiłości podziałów rasowych, seksualnych i klasowych w społeczeństwach zachodnich oraz nieuchronne, choć nienazwane napięcia związane z tożsamością, wątpliwościami, pragnieniami, założeniami, i poszukiwaniami. Jak nikt inny rozumiał politykę, historię i – przede wszystkim – kondycję ludzką.

Pisał z chirurgiczną precyzją. Jego oskarżycielski ton nie zostawia miejsca na odpór. Każde zdanie jest niczym odbezpieczony granat, po którego podniesieniu staje się jasne, że jest już za późno, by uniknąć wybuchu prosto w twarz. A przy tym wszystkim jego twórczość jest wciąż ludzka, czuła i dostępna.

Filmowy esej o potężnej wymowie i boleśnie odpowiadający współczesności, mimo, że jego bohater zmarł niemal 30 lat temu. (…) Hipnotyzujące doświadczenie filmowe.
Kenneth Turan, „Los Angeles Times”

(na podstawie materiałów dystrybutora)