18.06.2024, godz. 19:00 „Cztery córki”, bilet: 17 zł

Reżyseria i scenariusz: Kaouther Ben Hania
Obsada: Eya Chikhaoui, Tayssir Chikhaoui, Olfa Hamrouni, Nour Karoui, Majd Mastoura
Zdjęcia: Farouk Laâridh
Gatunek:
Produkcja: Francja, Saudi Arabia, Niemcy, Tunisia 2023
Czas trwania: 107 min.
Dystrybucja:

 

Prelekcja i dyskusja: Beata Kwiatkowska  – Dziennikarka  Radia 357 i miesięcznika „Kino”, autorka reportaży, audiodokumentów i słuchowisk. Zajmuje się tematyką filmową i reportażem społecznym. Wierzy w życie pozaradiowe. Jeśli nie ma jej w radiu, z pewnością  jest w kinie. Czasem z mikrofonem. Tak powstają odcinki podcastu „Do kina i na film”, który przygotowuje dla Stowarzyszenia Kin Studyjnych.  Nominowana do nagrody Grand Press w 2016 i 2020 roku.

 

 

„Cztery córki” zostały nominowane do Oscara za najlepszy dokument i zdobyły nagrodę w tej kategorii na ostatnim festiwalu w Cannes, jednak sam film jest zaskakującym połączeniem fabuły, dokumentu, policyjnej rekonstrukcji, z polityczną rewolucją w tle. Całą opowieść oparto zaś na prawdziwej, wstrząsającej historii Olfy Hamrouni i jej dzieci. Ta wyjątkowa forma pozwala jednej z najbardziej uznanych reżyserek współczesnego kina (to już jej druga nominacja do Oscara), Kaouther Ben Hani, zanurkować głęboko w temacie, który został zbanalizowany przez media. Bohaterką

jest Olfa (we własnej osobie, ale czasem zastępowana na ekranie przez aktorkę), matka czterech córek. Dwie najmłodsze występują w filmie, zniknięcie dwóch najstarszych (wcielają się w nie aktorki) jest tematem pasjonującego „śledztwa”, które prowadzi aż do jednej z najniebezpieczniejszych organizacji terrorystycznych na świecie – tzw. Państwa Islamskiego.

 

Ben Hania – podobnie jak Deniz Gamze Ergüven, autorka obsypanego nagrodami „Mustanga” – tropi siłę problematycznego międzypokoleniowego kobiecego przekazu, wydobywa na światło dzienne powszechnie akceptowaną domową i systemową przemoc, punktuje sposób, w jaki pozornie odległe przemiany polityczne kształtują los jednostek. Poruszające, niekiedy konfrontacyjne, z pewnością prowokacyjne i szalenie odważne Cztery córki są również wyznaniem wiary w siłę, wytrwałość i solidarność kobiet. Od Tunezji dzielą nas tysiące kilometrów, jednak film O Ben Hani wybrzmiewa zaskakująco aktualnie również w Polsce.

 

Poprzez historię Olfy i jej córek, Ben Hania opowiada także burzliwą historię Tunezji po Arabskiej Wiośnie – obiecującym ruchu, który rozpoczął się właśnie w tym kraju, zanim rozprzestrzenił się na resztę Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu.

– The New York Magazine

 

Kaouther Ben Hania – Najsłynniejsza obecnie tunezyjska twórczyni filmowa. Studiowała reżyserię w Tunisie i Paryżu (La Fémis i Sorbona). Swoją przygodę z filmem rozpoczęła klasycznie – od formy krótkometrażowej. Jej shorty „Wooden Hand” (2013) i „Sheikh’s Watermelons” (2018) zostały zauważone i nagrodzone na licznych festiwalach filmowych.

Pełnometrażowy debiut fabularny Ben Hani, „The Challat of Tunis”, otworzył w 2014 roku sekcję ACID na MFF w Cannes i odniósł sukces na całym świecie – zarówno w obiegu festiwalowym, jak i na ekranach kinowych (ostatecznie był dystrybuowany w 15 krajach). Kolejny film reżyserki: „Zaineb Hates the Snow”, pełnometrażowy dokument kręcony przez sześć lat w Tunezji i Kanadzie, miał swoją premierę w 2016 roku, w ramach oficjalnej selekcji na MFF w Locarno. Już rok później film fabularny „Piękna i bestie” został wyselekcjonowany na festiwal w Cannes, do sekcji Un Certain Regard, gdzie zdobył nagrodę za najlepszą reżyserię dźwięku. Ostatni film fabularny Ben Hani – „Człowiek, który sprzedał swoją skórę”, z Moniką Bellucci w jednej z głównych ról – miał światową premierę w Wenecji i otrzymał nominację do Oscara w 2021 roku w kategorii Najlepszy Film Międzynarodowy (jako pierwsza tunezyjska produkcja w historii!).

Kaouther Ben Hania nieustannie eksperymentuje z formą dokumentalną i fabularną, co doskonale widać w „Czterech córkach”.

Zwiastun:

DKF „Eroica” jest członkiem Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych, a jego działalność współfinansuje Polski Instytut Sztuki Filmowej w ramach programu wspierania klubów filmowych.