Włodzimierz Wasilewski

Centrum Kultury i Sztuki w Skierniewicach zaprasza na kolejny cykl filmowy pod tytułem „Nie Lada sztuka”. W pierwszym odcinku poznamy kulisy pracy Włodzimierza Wasilewskiego.

Włodzimierz Wasilewski

Urodzony w Kutnie, ze Skierniewicami związany od 1960 roku. Maturę zdał w LO im. B. Prusa. Studia rozpoczął w 1975 roku w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Po upływie roku przeniósł się do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie trafił do pracowni rzeźby prof. Stanisława Kulona.

Specjalizację robił jednocześnie w dwóch pracowniach mistrzowskich: rzeźby u prof. Gustawa Zemły i rzeźby w architekturze urbanistyce u prof. Oskara Hansena. Dyplom uzyskał w 1981 roku wykonując projekt zespołu rzeźbiarskiego (Adam i Ewa) przeznaczony do parku otaczającego Osadę Pałacową w Skierniewicach – wraz z pracą magisterską poświęconą historycznej i teoretycznej podbudowie tego projektu. Trzecią część pracy stanowiły impresje erotyczne do tematu Adama i Ewy, wykonane w terakocie i ich poetycka interpretacja (cykl wierszy).

W Skierniewicach znajduje się kilka prac wykonanych przez Włodzimierza Wasilewskiego:

– popiersie prof. Kotowskiego (w sieni Instytutu Ogrodnictwa), które wykonał będąc studentem III roku ASP;

– płaskorzeźba Nike wykonana wspólnie z Pawłem Łęskim na Zjazd Absolwentów LO im. B. Bolesława Prusa w 1980 roku (hol na I piętrze LO);

– popiersie Edmunda Jaworskiego (kompleks sportowy na osiedlu Widok);

– popiersie prof. Szczepana Pieniążka (ul. Pomologiczna, przed siedzibą Instytutu Sadownictwa);

– Pomnik Niepodległości (przed kościołem garnizonowym na placu Jana Pawła II).

Wykonał również projekt statuetki „Róża Łowicka” wręczanej za osiągnięcia w dziedzinie kultury na rzecz Ziemi Łowickiej.

Przez wiele lat rzeźba była na drugim planie działalności Włodzimierza Wasilewskiego. Zajmował się projektowaniem wnętrz prowadząc razem z Andrzejem Jarniewiczem firmę projektowo-wykonawczą, którą obecnie zajmują się jego synowie.

Pozostała sztuka… „kwiaty w łąki samosiane i ten spokój przeniewinny”.

Zdjęcia: Dariusz Dzik

Oprawa graficzna: Justyna Czerwińska