W kolejnym odcinku Historii Jednego Obrazu zabieram Państwa w podróż do jaskini krasowej w Lascaux w Akwitanii (Francja). Tamtejsze malowidła zostały odkryte w 1940 roku przez kilku chłopców.

Malowidła znajdują się na 150 metrach ścian korytarzy. Widnieje na nich 150 malowideł i 15 tysięcy rytów skalnych. Malowidła datuje się na 15-14 tys. lat p.n.e. Naskalne rysunki przedstawiają roślinożerne zwierzęta – konie, byki, jelenie, żubry.

.

Jedno z miejsc jaskini nazwano Salą Byków. Przedstawione byki są monumentalne, namalowane w kolorach czerwieni i czerni z grubym konturem. Największe malowidło przedstawia konia, byka i rena. Oprócz zwierząt na ścianach przedstawiono hybrydy stworzone ze zwierząt i ludzi. Stosowano tutaj tzw. Perspektywę skręconą. Badacze twierdzą, że wizerunki zwierząt miały przynieść malującym szczęście w polowaniu.

.

Malowidła namalowano farbami wykonane barwnikami pochodzącymi z natury. Czerń uzyskano z węgla drzewnego, a czerwień, purpurę i żółć z ochry. Farby nakładano palcami i pędzlami z mchu lub włosia. Stosowano także prymitywny aerograf z wydrążonych kości.

.

Jaskinia jest zamknięta dla zwiedzających od 1963 roku. W 1983 roku otworzono wierną kopię jaskini, którą mogą zwiedzić turyści. Niestety, mimo zamknięcia cały czas postępowała degradacja na skutek działania wilgoci, dwutlenku węgla i popsutej klimatyzacji. Na ścianach widnieje grzyb, a rysunku pokrywają się ciemnymi plamami. Obecnie wstęp mają tylko naukowcy, ale nie częściej niż dwa razy w miesiącu.