23 września odbyło się kolejne spotkanie w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego. Obejrzeliśmy film „Ema” i spotkaliśmy się z Kają Klimek, krytyczką filmową.

Pokazywana w konkursie głównym festiwalu w Wenecji Ema Pabla Larraína („Jackie”, Srebrny Niedźwiedź za „El Club”) to filmowy rollercoaster!

Nieuchwytna jak płomień, uwodzicielska Ema roznieca ogień wszędzie tam, gdzie się pojawia. Taniec to dla niej całe życie – dla swojej pasji jest gotowa poświęcić dosłownie wszystko. Wspólnie z mężem-choreografem podejmuje kontrowersyjną decyzję, przez którą upada jej dawny świat, a na zgliszczach starego porządku wyrasta zupełnie nowy – gdzie kobiety mogą tańczyć tak, jak chcą, o rodzinie nie decyduje pokrewieństwo i każdy sam tworzy choreografię własnego życia. W nowym świecie Ema jeszcze mocniej zatraca się w seksualnym, agresywnym reggaetonie.

Film Larraína to manifest nowego kina, które nasłuchuje pulsu życia, uczy się języka nowego pokolenia. I zamiast snuć opowieść – tańczy.